000 | 01722nam a2200229 i 4500 | ||
---|---|---|---|
997 | 0 | 0 | _e2 |
008 | 230307s2022 sp ||||e |||| ||| ||glg d | ||
017 | _aPO 458-2022 | ||
020 | _a978-84-18136-79-5 | ||
080 | _a821.134.4-14"19" | ||
100 |
_aGracián, Ánxela _eaut _d1968- _929730 |
||
245 |
_aPaisaxes de pan _c/ Ánxela Gracián |
||
260 |
_a[Silleda, Pontevedra] _b: Fervenza _c, [2022] |
||
300 |
_a135 p. _c; 24 cm. |
||
500 | _aÍndice | ||
520 | 3 | _a"Paisaxes de pan" é unha autobiografía poética coa que autora regresa á súa infancia rural, tan paradisíaca como elexíaca, recuperada aquí como lugar de resistencia. Coa memoria como liña condutora, a aldea e a casa recíbena de novo porque, como dicía Baudelaire, “no fondo todos estamos determinados pola nenez”. Congregadas a carón do lume, recíbena todas as personaxes que un día a habitaron. Como voceira de todas elas, a avoa Anuncia refire historias de pan e mitoloxías de noso, que invocan a Muller da Gadaña, a néboa do Chamoso e certos paxaros agoirentos. Pola súa boca fala o mundo, transcendendo o que era oco e que existe porque ela o nomea de novo. Tamén vén ao noso encontro o Home do Saco, ensinando a desafiar o medo, para descifrar logo os signos da pedra e entrar así na desmemoria. Rodeando todo aquel mundo de paisaxes de pan, eríxese altiva e fachendosa a carballeira, símbolo da beleza suprema. Reino perdurable da infancia é este un poemario orixe das orixes. | |
650 |
_aPoesías _9148119 |
||
650 |
_aInfancia _xPoesías _9148120 |
||
650 |
_aParaíso perdido _xPoesías _9148121 |
||
650 |
_aSaudade _xPoesías _9148122 |
||
856 | _uhttps://www.edicionsfervenza.es/home/317-paisaxes-de-pan.html |